โครงการตาสว่างจากต่างแดน วิกฤตไทยแก้ได้ต้องให้คความจริง :ด่าซีพีให้ชัดๆต้องด่ากษัตริย์ที่หนุนหลังมันด้วย

โดยจอห์น ลี

-------------------
ด่าซีพีให้ชัดๆต้องด่ากษัตริย์ที่หนุนหลังมันด้วย

1.ซีพีผูกขาดได้เฉพาะไทยไปเวียตนามเลยเจอดี

ซีพีขายไข่แพงถูกปรับ 10% ของยอดขายที่เวียดนาม  ข้อมูลโดย Lilly F Focker

        ซีพีทุนนิยมสามานย์ เขมือบได้เฉพาะคนไทย 
ตั้งราคาไข่แพงแค่ไหน รัฐบาลไหนก็ไม่เคยใส่ใจ คนไทยซื้อกินแพงแค่ไหน ก็ไม่มีใครเห็น แต่ซีพีถูกรัฐบาลเวียดนามสอบสวน และประชาชนเวียดนามบอยคอต ที่ไปขึ้นราคาไข่ไก่ในช่วงเทศกาลปีใหม่ของเวียดนาม เมื่อปี 2556 โดยคิดว่าบริษัทตัวเอง มีส่วนแบ่งการตลาดมาก จึงฉวยโอกาสขึ้นราคาไข่ในช่วงเทศกาลปีใหม่เวียดนาม

     ซีพี มันขูดเลือดได้เฉพาะคนไทยโดยการ ตั้งราคาไข่ไก่อย่างไม่มีเหตุผล โดยถือว่าเป็นเจ้าของส่วนแบ่งการตลาดมากสุด ราคาไข่ไก่ซีพีจึงแพงโคตร ฟองละ 7 บาท และยังมีร้านค้าปลีก 7-11 ทั่วประเทศ ที่ไปทำลายร้านค้าปลีกรายย่อยของคนไทยส่วนใหญ่ และตอนนี้ขายทั้งไข่ต้ม ไข่ลวก ไข่มะตูม ขายแม้กระทั่งอาหารตามสั่ง แย่งลูกค้าร้านอาหารขายปลีกตามสั่ง ที่เป็นอาชีพเลี้ยงครอบครัวของคนไทยหลายครอบครัว

    อาศัยโฆษณาและเป็นเจ้าของส่วนแบ่งการตลาดมากสุด และมีเส้นสายกับผู้บริหารประเทศ จะครอบครองตลาดแค่ไหน จะขึ้นราคาอย่างไรในเมืองไทย ก็ไม่มีรัฐบาลไหนกล้าออกมาค้าน

     รัฐบาลเวียดนามเขารักและเห็นใจประชาชนของเขา ไม่ยอมให้ซีพีขึ้นราคาไข่ไก่ในเวียดนามอย่างไม่มีเหตุผล ซีพีได้ไปลงทุนธุรกิจการเกษตรในเวียดนามเป็นยักษ์ใหญ่ เมื่อปีก่อนและต้นปีนี้ ซีพีขึ้นราคาไข่ไก่ในเวียดนาม โดยอ้างว่า ซัพพลายการผลิตลดลง แต่รมต.กระทรวง อุตสาหกรรมและการค้าของเวียดนาม ไม่เชื่อ จึงสอบสวน และไม่พบการขาดแคลนซัพพลายจริง  ตอนหลังซีพีก็ยอมรับผิด ต้องปรับราคาไข่ลง

    รัฐบาลเวียดนาม เห็นความยุติธรรม รักประชาชนเวียดนาม ไม่ยอมให้ซีพีขึ้นราคาไข่ไก่ในเวียดนาม และยังอาจปรับค่าเสียหาย 10% ของรายได้จากการขายไข่ของซีพีเมื่อปีก่อน ถ้าพบผิดกฎหมายการแข่งขันทางการค้า (ผูกขาดตลาดมากกว่า 30%)

แต่ในไทย รัฐบาลไทยไม่กล้าทำอะไรซีพี จะขึ้นราคาเท่าไหร่ รัฐก็ไม่เคยตรวจสอบหรือควบคุมราคา มันชั่วช้าสารเลวมากต่อคนไทย ...ไอ้ชั่ว ซี้ ผี

2.ครูหยุยเหลืองด่าซีพีต้องบอกด้วยซิว่าใครหนุนหลังมัน

ครูหยุยนำเผยแพร่เปิดโปงซีพีจากเฟสบุ๊ก Pat Hemasuk

ระบบการค้าที่ไร้จริยธรรมหวังเพียงผลกำไรนั้นจะทำลายสังคมไม่ต่างกับฝูงตั๊กแตนที่ลงกินไร่จนหมดแล้วบินจากไปกินไร่อื่นต่อ แต่ถ้าเป็นการค้าที่ไม่ได้ข้ามชาติแล้วยังใช้ระบบฝูงตั๊กแตนกินไร่ในการทำธุรกิจ ฝูงตั๊กแตนจะต้องอดตายไปพร้อมกับไร่นั้น

ซีพี ก็เช่นกัน ถ้ากินประเทศไทยจนหมดแล้วก็คงต้องตายไปพร้อมกับประเทศ เพราะ ซีพี เองเคยผันตัวเองออกไปทำธุรกิจข้ามชาติแล้วไปไม่รอด เพราะรัฐบาลประเทศนั้นๆต่างก็ดูแลไม่ให้เกิดการผูกขาดขึ้นในประเทศของตัวเอง ถ้าผิดจากแนวทางถนัดของ ซีพี ก็จะแข่งขันแบบเป็นธรรมกับใครไม่เป็น

เรื่องนี้ทำให้ผมนึกถึงประเทศแม็กซิโกและอาเจนติน่าที่โดนระบบการค้าทุนสูงเข้าถล่มอุตสาหกรรมเษตรของตัวเองจนล่มสลายมาแล้ว จนทำให้เกษตรกรกลายมาเป็นแรงงานราคาถูกไร้อนาคตจากอาชญากรรมทางเศรษฐกิจโดยอำนาจทุนที่เหนือกว่าเข้ากำหนดตลาดจนเกษตรกรรายย่อยอยู่ไม่ได้ หลายสิบปีผ่านไปทั้งชุมชนและวัฒนธรรมของประเทศเปลี่ยนไปแบบที่เรียกกลับมาเหมือนเดิมอีกไม่ได้ บ้านแตกสาแหรกขาด คนหนุ่มสาวในบ้านต้องออกไปขายแรงงานทิ้งเด็กและคนแก่ไว้ที่บ้านแทนที่จะทำการเกษตรเหมือนสมัยเก่าอยู่กันครบหน้ากับครอบครัว

มันคืออาชญากรรมทางเศรษฐกิจ โดยอำนาจทุนที่เหนือกว่าสมคบกับนักการเมืองที่ไม่ทำหน้าที่ปกป้องประชาชนของตัวเอง ทำลายรากฐานของประเทศจนสังคมดั่งเดิมของประชาชนอยู่ไม่ได้

ทุกวันนี้ประเทศไทยกับแม็กซิโกจะคล้ายกันที่สินค้าการเกษตรถูกคุมตลาดจากบริษัทที่ผูกขาด จนทำให้เกษตรกรกลายเป็นกรรมกรแรงงานบนที่ดินของตัวเอง เม็ดพันธุ์ แม่พันธุ์ ปุ๋ย อาหารสัตว์ ยาฆ่าแมลง จนถึงการบังคับทำสัญญาขายผลผลิตที่เกือบไม่เหลือเงินกำไร ขณะที่สังคมพื้นบ้านของเกษตรกรอ่อนแอลงไปทุกขณะ บริษัทผูกขาดก็กำไรมากขึ้นจนกลายเป็นบริษัทอันดับหนึ่งของประเทศที่รัฐบาลทุกรัฐบาลต้องเกรงใจ

ทั้งที่รัฐบาลเองก็สามารถออกกฎหมายผูกขาดทางการค้าออกมาใช้ปกป้องประชาชนได้ แต่ก็ไม่มีรัฐบาลไหนเลยที่ออกมาทำกฎหมายนี้เพื่อบังคับใช้เพื่อหยุดการปล้นประชาชนทั้งประเทศแบบผูกขาด 

ในสังคมเมืองเองก็ใช่ว่าจะรอดพ้นจากการผูกขาดโดยบริษัทใหญ่แบบนี้ ในแม็กซิโกเองห้างสรรพสินค้าใหญ่อย่างวอลล์มาร์ทเข้าไปผูกขาดการค้าปลีกค้าส่งไปจนคลุมทั้งพื้นที่จนหมด ไม่ต่างอะไรกับที่ห้างสรรพสินค้าแคร์ฟูเข้าครองการค้าปลีกและส่งของอาเจนติน่า จนมีอำนาจผูกขาดโดยสมบูรณ์ที่สามารถกำหนดส่วนแบ่งทางกำไร 85%-15% ระหว่างห้างและเกษตรกรหรือผู้ค้าส่งสินค้าเข้าห้างจนเกษตรกรและผู้ค้ารายย่อยอยู่ไม่ได้ 

ทุกวันนี้สังคมเมืองของประเทศไทยก็ไม่ต่างกัน ผู้ค้ารายย่อยถึงกับต้องปิดตัวเองลงทั้งหมดเมื่อมีร้านสะดวกซื้อของ ซีพี เข้าไปตั้ง ซึ่งกินตลาดเข้าไประดับล่างจนถึงร้านอาหารที่ต้องสู้กับอาหารกล่อง ไปจนแม้แต่รถเข็นหมูปิ้งก็ยังต้องสะเทือนที่ร้านสะดวกซื้อของ ซีพี ก็ขายหมูปิ้งเช่นกัน แม้กระทั่งธุรกิจพื้นฐานแบบซักรีด ซีพี ก็เข้าไปจับตลาดในร้านสะดวกซื้ออีกแล้ว อุตสาหกรรมพื้นฐานหลายอย่างที่ส่งสินค้าเข้าไปขายก็โดนแย่งตลาดโดยมีของที่ห้างโลตัสและซีพี ผลิตติดตราของตัวเองออกมาแข่งบนหิ้งเดียวกันแต่ราคาถูกกว่า แล้วไล่สินค้ายี่ห้อดั่งเดิมออกไปวางที่หิ้งหลังร้านแทน

เวลานี้ทั้ง เทสโก้โลตัส และ แม็กโคร ก็โดนซื้อจาก ซีพี ไปเรียบร้อยแล้วจะบอกว่าการค้าส่งและค้าปลีกเกือบทั้งประเทศ อยู่ในกำมือของบริษัทเดียวก็ว่าได้ การแข่งขันราคาสินค้าก็หมดไป จะตั้งราคาบวกกำไรอย่างไรก็ได้เพราะทุกอย่างอยู่ในมือหมดแล้วไม่ต่างกับแม็กซิโกและอาเจนติน่า นอกจากธุรกิจการสื่อสาร ผู้ให้บริการเครือข่า่ยโทรศัพท์นับล้านหมายเลข เคเบิลทีวีรายใหญ่ที่สุด เวลานี้ ซีพี บุกเข้าจับธุรกิจ ลอจิสติกส์ส่งของแข่งกับไปรษณีย์ไทย และกำลังจะมีธนาคารของตัวเองที่ทำธุรกรรมการเงินได้ในร้านสะดวกซื้อตลอด 24ชั่วโมง สามารถออกเครดิตการจับจ่ายได้จนถึงระดับล่าง และในเวลานี้กำลังมีความสนใจจะเข้าไปจับการลงทุนในระบบรถไฟระบบใหม่ที่กำลังจะสร้างอีก

ประเทศไทยยังเหลืออะไรอีก ตั้งแต่สังคมพื้นฐานเกษตรกรก็โดน ซีพี เข้าคุมกลไกทั้งหมดตั้งแต่ การผลิต การตลาด ทั้งซื้อและขาย จนเกษตรกรกลายเป็นกรรมกรราคาถูกรับจ้างปลูกหรือผลิตในที่ดินของตัวเอง สังคมพื้นฐานในเมืองก็โดนแทรกแซงการค้าปลีกจนไม่เหลือร้านค้าปลีกประจำถิ่นอีกต่อไปแล้ว สังคมพื้นฐานอุตสาหกรรมการผลิตรายย่อยก็โดนแทรกแซงจากการกีดกันสินค้า ลอกเลียนสินค้าออกขายแข่ง แม้กระทั่ง ถล่มราคาขายถูกกว่าทุนจนรายย่อยอยู่ไม่ได้ แล้วก็ขึ้นราคากลับสู่ปกติเมื่อไร้คู่แข่งแล้ว 

รวมถึงปัญหาทำลายสิ่งแวดล้อมสนับสนุนทางอ้อมให้เกษตรกรบุกพื้นที่ป่าชุมชนที่เป็นพื้นที่ภูเขาเพื่อปลูกข้าวโพดและเผาซากไร่เก่าจนปัญหาควันไฟกลายเป็นปัญหาใหญ่ แม้กระทั่งสนับสนุนประมงอวนรุนผิดกฎหมายทางอ้อมที่ทำลายตัวอ่อนของสัตว์น้ำโดยรับซื้อปลาเล็กปลาน้อยที่ยังไม่โตเต็มวัยมาเข้าโรงงานทำอาหารสัตว์

มันเป็นไปไม่ได้เลยที่ในช่วงหลายสิบปีที่ผ่านมารัฐบาลและนักแสวงโชคทางการเมืองที่เปลี่ยนหน้ากันขึ้นมาบริหารประเทศจะมองไม่เห็นไม่รับรู้ผลกระทบทางด้าน เศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรม และการเมือง จากการผูกขาดการค้าของ ซีพี แต่ไม่เคยมีรัฐบาลไหนจัดการกับปัญหาการผูกขาดอันนี้ ทั้งที่ประเทศเจริญแล้วที่มีกฎหมายดูแลประชาชนดีๆ เขามีกฎหมายป้องกันการผูกขาดการค้าทั้งนั้น ไม่ปล่อยให้บริษัทไหนหรือตระกูลใดกำอนาคตทางธุรกิจผูกขาดทั้งประเทศจนยิ่งใหญ่ได้ขนาดนี้

แต่สิ่งหนึ่งที่ผมเชื่อคือ คนไทยมีเลือดนักสู้ไม่เหมือนคน แม็กซิกัน หรือ อาเจนไตน์ ที่คนไทยจะออกมาสู้ก่อนที่หลังจะชนฝา สักวันในเร็วๆนี้ถ้า ซีพี ยังทำเรื่องเอาเปรียบสังคมออกมาเรื่อยๆ วันนั้นคนไทยอาจจะลุกขึ้นมาสู้กับ ซีพี ..... ถ้ารัฐบาลยังพึ่งไม่ได้ แม้แต่รัฐบาลทหารปัจจุบันนี้ก็ตาม ถ้าไม่จัดการเรื่องนี้ ผมคิดว่าประชาชนอาจจะต้องจับมือกันลุกขึ้นมาจัดการธุรกิจผูกขาดกันเอง
(ภิรมย์ ศรีจันทร์:ประเทศไทยมี พรบ.การแข่งขันทางการค้า พ.ศ.2542ใช้บังคับอยู่นานแล้ว มีบทบัญญัติที่จะนำมาใช้แก้ไขได้ แต่ไม่เคยมีรัฐบาลใดทำ จะเป็นอย่างที่ว่ากันหรือไม่ว่า CP ไม่ได้มีแค่อำนาจเหนือตลาดเท่านั้น แต่มีอำนาจเหนือรัฐบาลทุกรัฐบาลอีกด้วย)

3.คสช.ให้ซีพีเขมือบทางรถไฟความเร็วสูงสายกรุงเทพ,พัทยา,ระยองก็ยิ่งชัดเพราะซีพีเป็นหนึ่งในหลายบริษัทเครือข่ายเจ้าที่จ่ายเงินสนับสนุนให้ก่อจราจลล้มรัฐบาลยิ่งลักษณ์